คอร์ส แนวทางเบื้องต้นในการทำงานกับผู้ถูกกระทำความรุนแรงในครอบครัว
โมดูลที่ 3 - การประเมินความเสี่ยง
บทเรียนที่ 2 - การประเมินความเสี่ยงในกรณีความรุนแรงในครอบครัว
การประเมินความเสี่ยงในกรณีความรุนแรงในครอบครัว
ผู้เสียหายจากความรุนแรงระหว่างคู่รักหรือความรุนแรงในครอบครัวมีความเสี่ยงที่จะได้รับอันตรายต่อเนื่อง โดยเฉพาะผู้เสียหายที่เป็นหญิง อาจมีทางเลือกที่ปลอดภัยและยั่งยืนเพียงไม่กี่ทางในการหนีออกมาจากสามีหรือคู่รักที่ใช้ความรุนแรง บรรทัดฐานทางวัฒนธรรมประเพณีและสังคม และการขาดทรัพยากร ทำให้ผู้หญิงแทบไม่มีโอกาสได้ที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัยหรือช่องทางการย้ายถิ่นฐานได้อย่างปลอดภัย ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงหลายคนอาจไม่แม้กระทั่งคิดเรื่องการหนีออกมา เพราะถูกสังคมสอนให้เชื่อว่าการถูกทำร้ายในครอบครัวเป็นเรื่องปกติ และผู้หญิงต้องอดทนเพื่อรักษาความเป็นครอบครัวไว้
ต่อให้ผู้ถูกกระทำความรุนแรงตัดสินใจหนีออกมาจากความรุนแรงหรือยุติความสัมพันธ์แล้ว อุปสรรคก็ยังมีอยู่มาก การหนีออกจากผู้ใช้ความรุนแรงอาจให้ผู้กระทำยกระดับความรุนแรงมากขึ้น ทำเกิดอันตรายเพิ่มมากขึ้นต่อผู้เสียหายหรือคนอื่น ๆ โดยผู้กระทำความรุนแรงอาจสะกดรอยตามผู้เสียหาย ออกตามหาและข่มขู่ รวมทั้งอาจข่มขู่คนที่ให้ความช่วยเหลือผู้เสียหายด้วย ด้วยเหตุนี้ ผู้ทำงานให้ความช่วยเหลือจึงไม่ควรกดดันและตัดสินใจแทนผู้เสียหายว่าการหนีเป็นหนทางที่ดีที่สุด ในสถานการณ์ดังกล่าว บทบาทเบื้องต้นในการช่วยเหลือเรื่องความปลอดภัยของผู้เสียหาย ให้มุ่งไปที่วิธีการลดความเสี่ยงที่จะเกิดความรุนแรงทางกายภาพ และช่วยให้ผู้เสียหายคิดหาทางออกเมื่อถึงเวลาพวกเขาจำเป็นต้องหนีออกมาเป็นการชั่วคราวหรือถาวร
ในขณะเดียวกัน องค์กรและชุมชนก็มีความรับผิดชอบในการสร้างทางเลือกที่ปลอดภัยให้แก่ผู้เสียหาย โดยเฉพาะผู้หญิงและบุตรที่เสี่ยงอันตราย การสร้างทางเลือกนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานที่องค์กรให้บริการช่วยเหลือผู้ประสบปัญหาความรุนแรงสามารถเตรียมพร้อมไว้ในแผนงานของตน เช่น การสร้างเครือข่ายประสานส่งต่อเพื่อการคุ้มครองสวัสดิภาพผู้เสียหาย การเสริมสร้างศักยภาพของชุมชนและหน่วยงานของรัฐ เพื่อให้มีบทบาทในการสร้างความปลอดภัยและการปกป้องผู้หญิงและเด็ก และการผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในระยะยาว
ตัวอย่างข้อบ่งชี้ความเสี่ยงต่อความรุนแรงในครอบครัว
- มีความถี่/ขนาดความบาดเจ็บที่รุนแรง (ประจำ บ่อย มาก)
- ผู้กระทำเป็นบุคคลในครอบครัว และยังคงอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน
- ผู้กระทำเป็นผู้มีอิทธิพลต่อผู้ใช้บริการและครอบครัว
- มีสมาชิกในครอบครัวใช้สารเสพติด
- มีสมาชิกในครอบครัวมีประวัติเจ็บป่วยทางจิตเวช โดยไม่มีผู้ที่สามารถปกป้องคุ้มครองสวัสดิภาพของผู้เปราะบางที่อยู่ในครอบครัวได้
- เด็กและผู้หญิงมีที่อยู่อาศัยที่ไม่มั่นคงปลอดภัย
- ผู้เปราะบางในครอบครัวขาดผู้ดูแลหลัก หรือผู้ดูแลไม่สามารถควบคุมอารมณ์หรือพฤติกรรมของตนเองได้
- ผู้ถูกกระทำมีปัจจัยที่เสี่ยงต่อการถูกกระทำซ้ำ เช่น ประวัติการเจ็บป่วยหรือบาดเจ็บที่ไม่ชัดเจน หรือไม่สามารถอธิบายได้
- ผู้หญิงหรือเด็กมีความคิดและ/หรือมีความพยายามทำร้ายตนเองและ/หรือผู้อื่น
